Tańczący satyr

Rzeźba Tańczącego satyra stoi przed Pałacem na Wyspie od 1780 roku. W białym marmurze wyrzeźbił ją, w 1776 r. w Rzymie, André Le Brun. To kopia hellenistycznej rzeźby z III w., przechowywanej w Galerii Uffizi we Florencji.

Faunowie należeli do orszaku Bachusa, boga wina. Często ukazywano ich jako tańczących lub goniących nimfy lub menady (bachantki). Satyr sprzed Pałacu na Wyspie ma na głowie małe różki i niewielki, kozi ogon. W rękach trzyma starogrecki instrument perkusyjny, czynele (zwane także kymbala), składający się z pary talerzy. Prawa noga opiera się o drugi instrument. To rodzaj kołatki (tzw. kroupalon lub scabellum), która służyła do wybijania rytmu. Satyr zatem nie tańczy, ale gra, jest prawdopodobnie uczestnikiem wypełnionej tańcem i muzyką procesji ku czci Bachusa. Posąg grającego satyra to para do rzeźby Bachantki.